Τηλέφωνο: 210 93 50 687
Άρθρα

Τι αποκαλύπτει για εμάς η συνήθεια να ζητάμε συγγνώμη;

Εάν έχετε κάνει κάτι λάθος, είναι φυσικό να ζητήσετε συγγνώμη. Όμως, ενώ μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πουν συγγνώμη, άλλοι συνηθίζουν να ζητάνε συγγνώμη πάρα πολύ εύκολα.

Συχνά, κάνουμε υποθέσεις για τα άτομα που δεν λένε ποτέ συγγνώμη όταν κάνουν λάθος. Υποθέτουμε ότι είναι αλαζονικά ή ίσως ναρκισσιστικά. Ίσως έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύουν ότι κάνουν λάθος. Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που λένε συγγνώμη όλη την ώρα; Δεν μπορεί πάντα να κάνουν λάθος, σωστά; Είναι το ακριβώς αντίθετο από εκείνους που δεν λένε ποτέ συγγνώμη; Η έλλειψη αυτοεκτίμησης αποτελεί αιτία, άραγε, γι’ αυτήν τη συνήθεια ή υπάρχει κάτι άλλο;

Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα της συνήθειας αυτής:

  • Ένας γείτονας βάζει πολύ δυνατά τη μουσική στις δύο τα ξημερώματα. Χτυπάτε την πόρτα τους και λέτε: «Με συγχωρείτε, θα σας πείραζε να χαμηλώσετε λίγο τη μουσική;»
  • Ένας οδηγός παραβιάζει το στοπ και σας τρακάρει και εσείς του ζητάτε συγγνώμη επειδή βρεθήκατε στο δρόμο του.
  • Το σούπερ μάρκετ είναι άδειο, αλλά όλοι οι υπάλληλοι κουβεντιάζουν και γελούν μεταξύ τους. Τους πλησιάζετε και λέτε: «Με συγχωρείτε που σας ενοχλώ …»

Σε όλα τα παραπάνω σενάρια δεν φταίτε, αλλά έχετε ζητήσει συγγνώμη. Γιατί λοιπόν το κάνουμε; Είναι επειδή η λέξη «συγγνώμη» είναι μια εύκολη και συχνή λέξη στο να την πούμε ή επειδή θεωρείται ευγενικό;

Πέντε λόγοι που εξηγούν γιατί ζητάτε συνεχώς συγγνώμη
  • Φοβάστε την αντιπαράθεση.

Το να ζητάς συγγνώμη είναι ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος για να βγεις από μία δύσκολη κατάσταση. Οι άνθρωποι που φοβούνται την αντιπαράθεση θα ζητήσουν συγγνώμη για να αποφύγουν τη σύγκρουση. Αποδέχονται την ευθύνη για κάτι που δεν έκαναν και έτσι δεν αντιμετωπίζουν άμεσα το ζήτημα. Συχνά, τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε εχθρικά περιβάλλοντα όπου η βία ήταν ο κανόνας, μαθαίνουν συμπεριφορές για να ελαχιστοποιήσουν την περαιτέρω κλιμάκωση. Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό ως ενήλικας είναι να απολογείστε συνεχώς.

  • Δεν έχεις την αυτοπεποίθηση να υποστηρίξεις τον εαυτό σου.

Εάν, ως παιδί, δεν νιώθατε αρκετά καλοί ή σας τιμωρούσαν όταν κάνατε λάθη, μπορεί τώρα ως ενήλικας να μην έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας να μιλήσετε. Πιστεύετε ότι δεν έχετε δίκιο σε μια διαφωνία που μπορεί να προκύψει. Έτσι, αντί να παραθέσετε την άποψή σας, ζητάτε συγγνώμη. Είστε υποτακτικοί στη συμπεριφορά σας επειδή δεν έχετε πίστη στις ικανότητές σας. Υποθέτετε αυτόματα ότι έχετε λάθος και το άλλο άτομο έχει δίκιο.

  • Δεν θέλετε να πληγώσετε τον άλλον.

Το να έχεις ενσυναίσθηση απέναντι στους άλλους είναι ένα καλό χαρακτηριστικό. Ωστόσο, το να λυγίζετε τόσο πολύ μπροστά στην πιθανότητα να στεναχωρήσετε κάποιον και έτσι να κρύβετε τα συναισθήματά σας, δεν είναι υγιές. Όλοι θέλουμε οι άνθρωποι να μας αποδέχονται. Το να έχουμε απόψεις και πεποιθήσεις είναι αυτό που μας κάνει διαφορετικούς, όχι μη αποδεκτούς.

Αλλά έτσι όπως δεν γίνεται να μας αρέσουν όλοι, κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε να περιμένουμε να αρέσουμε σε όλους. Αποκτήστε την αίσθηση της αξίας σας εκ των έσω, όχι διατηρώντας τους ανθρώπους γύρω σας ευχαριστημένους σε όλες τις περιστάσεις.

  • Νιώθετε ότι πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη για να δικαιολογήσετε τη συμπεριφορά σας.

Φυσικά, ορισμένοι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να λένε συγγνώμη πάρα πολύ συχνά επειδή η συμπεριφορά τους δεν είναι η ενδεδειγμένη σε μια περίσταση. Ίσως πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη για να δικαιολογήσουν την υπερβολική συμπεριφορά τους απέναντι σε κάποιον. Ή ίσως έχουν συνηθίσει να λένε συγγνώμη μετά από μια βίαιη έκρηξη.

Εάν λες συγγνώμη πάρα πολύ συχνά, αυτομάτως ασυνείδητα αποδέχεσαι τη συμπεριφορά σου. Μπορεί κανείς να νομίζει πως ζητώντας συγγνώμη, η συμπεριφορά του ξεχάστηκε. Δεν είναι όμως έτσι. Για παράδειγμα, τα θύματα κακοποίησης δεν θυμούνται τη συγγνώμη, θυμούνται τη βία και τις άσχημες στιγμές που βίωσαν. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι δεν συγχωρούνται όλα απλά και μόνο επειδή ζητάμε συγγνώμη.

  • Είστε συγκαταβατικοί και δεν έχετε εγωισμό.

Μερικοί άνθρωποι δεν ζητούν συγγνώμη επειδή θέλουν να είναι σωστοί. Το μόνο που θέλουν είναι μια εύκολη ζωή, αλλά όχι επειδή φοβούνται την αντιπαράθεση. Θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους εάν αισθάνονται ότι η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή.

Επομένως, για απλά και καθημερινά θέματα που δεν επωμίζονται καμία συνέπεια γι’ αυτά, ευχαρίστως θα ζητήσουν συγνώμη και θα το προσπεράσουν, ακόμα κι αν δε φταίνε. Δεν είναι ότι δεν έχουν εγωισμό. Είναι ότι δεν έχουν εκτεθεί αρκετά σε ποικίλες καταστάσεις, ώστε να αξιολογούν σωστότερα τι έχει σημασία πραγματικά και τι όχι.

Η Ψυχολογία της Συγγνώμης

Υπάρχουν ποικίλες έρευνες που αποδεικνύουν ότι χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως «με συγχωρείτε…» ή «λυπάμαι πολύ» είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσετε σχέσεις εμπιστοσύνης με τον συνομιλητή και να αποσπάσετε αυτό που θέλετε από εκείνον.

Ωστόσο, για τις περιπτώσεις τις οποίες η αιτία της συγγνώμης είναι κάποιες από τις  παραπάνω, ένα πρώτο βήμα για να καταπολεμήσετε αυτήν την συνήθεια είναι να εντοπίσετε πότε ενεργοποιούνται οι παραπάνω πεποιθήσεις και στη συνέχεια να προσπαθείτε να υποστηρίξετε τον εαυτό σας στην εκάστοτε περίσταση, χωρίς να γίνετε απολογητικοί. Αναρωτηθείτε, στη συνέχεια: «Είμαι όντως λάθος εδώ;» κι αν η απάντηση είναι όχι, τότε αποφύγετε την συγγνώμη. Προσπαθήστε να προετοιμάσετε εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας αυτών που θέλετε να πείτε στους άλλους. Για παράδειγμα, αντί να πείτε «με συγχωρείς που χρειάστηκε να μείνεις μέχρι αργά εδώ για να με βοηθήσεις» μπορείτε να πείτε «σε ευχαριστώ πολύ που έμεινες μέχρι αργά εδώ για να με βοηθήσεις». Είναι σίγουρο ότι από τον συνομιλητή σας θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο ένα «ευχαριστώ» από μία συγγνώμη.

 

Σχετικά άρθρα